اطمينان به خدا ( کودک به مادرش بازگردانيده شد )

ما بايد به خداي مهربان اطمينان كنيم. بايد به خدا ايمان بياوريم. بايد ايمان داشته باشيم كه با اجراي دستورات خدا به هدف خويش مي رسيم. هر امري از فرامين خدا براي ما يك شفا خواهد بود ، فقط اگر ما به دستورات خدا ايمان داشته باشيم. مثلا اگر شما ايمان داشته باشيد كه دستور خدا در مورد شفا بوسيله عسل ، دستوري است بدون رد خور ؛ در اين حال عسل كار تمام داروها را براي شما ميكند. اما اگر شما نسبت به دستورات خدا سهل انگار باشيد ، نشان مي دهيد كه زياد به خدا اطمينان نداريد و در نتيجه عسل در بهبود شما زياد موثر نيست. خداي مهربان دستور ميدهد كه نماز بخوانيد تا شما را از فحشاء و منكر دور كند. اگر شما به دستورات خدا ايمان قلبي نداشته باشيد ، نماز هم در وضعيت شما تاثيري ايجاد نميكند. خدا به مادر موسي وحي ميكند كه پسرش را به آب بيندازد. مادر موسي فرد مومني بود و به خدا اعتماد كرد و نتيجه اش را هم گرفت. هم بچه اش نجات پيدا كرد و هم بچه اش دوباره به او بازگردانيده شد. اين است مزد ايمان به خدا.

[28:7] واوحينا الى ام موسى ان ارضعيه فاذا خفت عليه فالقيه في اليم ولا تخافي ولا تحزني انا رادوه اليك وجاعلوه من المرسلين

[28:7] ما به مادر موسي وحي كرديم: "به او شير بده و هرگاه جان او را در خطر ديدي، بدون ترس يا اندوهي او را به رودخانه بينداز. ما او را به تو بازخواهيم گرداند و او را يكي از رسولان قرار خواهيم داد."

[28:12] وحرمنا عليه المراضع من قبل فقالت هل ادلكم على اهل بيت يكفلونه لكم وهم له نصحون

[28:12] ما او را از پذيرفتن شير هر دايهاي منع كرديم. سپس (خواهر او) گفت: "من مي توانم خانوادهاي را به شما نشان دهم كه مي توانند او را براي شما بزرگ كنند و از او کاملا مراقبت نمايند.